هیچ مورخی، هرچند مغرض، نتوانسته است دست انگلیس و برنامه‌ریزی او را در پشت کودتای 3 اسفندماه سال 1299 و منافعی که از این رهگذر عایدش شده است را نفی و نادیده بگیرد. در برابر تحرکات رضاخان و منورالفکران غرب‌گرا و صاحب‌منصبان ارتش و شهربانی و جمعی از درباریان و نمایندگان مجلس شورای ملی که هر لحظه و هر روز نقشه‌ای تازه به صحنه می‌آوردند تا ملت و شخصیت‌های اثرگذار را فریب دهند و مقهور سازند، اشخاص قلیلی بودند که با شناخت این نقشه‌ها و سیاستِ پشتِ سر آن، به افشاگری، مقاومت و مقابله برخاستند. آنان کوشیدند تا جلوی اضافه شدن «وابستگی» به بیگانگان بر «فساد» دوره قاجار را بگیرند و اجازه ندهند آزادی و استقلال و هویت ملی - اسلامی کشور پایمال منافع استعماری بیگانگان و استبداد رضاخان شود. اگرچه این اشخاص در تقابل با تحرکات سازمان‌دهی‌شده رضاخان و حامیانش از داخلی و بیگانه موفق نشدند، اما صحنه‌هایی را در تاریخ به ثبت رساندند که رجوع به آن‌ها، بسیاری از واقعیت‌ها را آشکار می‌کند و عبرت‌ها و درس‌هایی برای ملت‌ِ خواهانِ عزت‌مندی و پیشرفت و دیانت در خود دارد. یکی از این مردانِ در اقلیت، که تا لحظه آخر حیات دنیایی خود، دست از افشاگری و مبارزه و مقاومت برنداشت و هرگز نترسید و تسلیم نشد، به اذعان عموم مورخان و اندیشمندان، شخصیتی استثنایی و کم‌نظیر به نام «آیت‌الله سیدحسن مدرس» بود. این کتاب تقابل این دو را و اهداف چنین تقابلی را به خوبی در قالب صحنه‌های مقابله و مبارزه به تصویر کشیده و خصوصیات این دو جبهه که در دو شخص، یکی مرد و یکی نامرد جلوه نموده بود را ترسیم و بازگو کرده است.
سید حسن طباطبایی زواره مشهور به مدرّس (زاده 1249 – درگذشته 10 آذر 1316) سیاست‌مدار و روحانی شیعه ایرانی بود.
فعالیت سیاسی او با عضویت در انجمن مقدس ملی اصفهان آغاز شد. در 1289 هم‌زمان با تشکیل دوره دوم مجلس شورای ملی که پس از استبداد صغیر برپا شد، نورالله نجفی اصفهانی از سوی آخوند خراسانی و عبدالله مازندرانی به‌عنوان یکی از مجتهدان طراز اول به مجلس شورای ملی معرفی گردید که وی نیز مدرس را برای این امر معرفی نمود و از سوی مجلس نیز پذیرفته شد.
مدرس در جریان قیام نورالله نجفی اصفهانی در دیماه 1305 شمسی در قم علیه اقدامات رضاشاه طی تلگرافی از قیام ایشان حمایت کرد. رضاخان در 16 مهر 1307 مدرس را دستگیر و به دامغان و مشهد و سپس به خواف تبعید کرد. مدرس 7 سال در خواف توسط مأموران زیر نظر بود و در 22 مهر 1316 از خواف به کاشمر منتقل شد.
مدرس در شب 10 آذر 1316 برابر با 27 رمضان 1356 (قمری) توسط عوامل رضاشاه مسموم شد و به شهادت رسید.
به علت انبار گردانی و شروع تعطیلات نوروزی سفارش هایی که از بیستم اسفند تا چهاردهم فروردین در سایت ثبت بشن با تاخیر بررسی و ارسال میشن. و شروع ارسال کتاب از چهاردهم فروردین ماهه
