چگونگی برساخت اجتماعی فضای خانه، فرصت‌های متفاوتی را جهت رؤیت‌پذیری زنانگی-مردانگی در اختیار زن و مرد قرار می‌دهد که به‌نوبهء خود تأثیری تعیین‌کننده در بازنمایی هویت جنسیتی ایفا می کنند. سبک معماری خانه‌های درون‌گرای قاجاریه علاوه بر بازتولید قاعدهء تفکیک فضای جنسیتی و تعیین اندرونی به عنوان محدوده‌ای زنانه، زنان را دراین مکان‌بخشی و توزیع بدن‌ها آماده می‌کند تا برای مادرانگی و همسربودگی تربیت شوند. در پرتو شرحی- وصیفی از فضای جنسیتی، اینکه چگونه زنانگی در گفتمان حاکم و فضای انضباطی و مرزبندی فضای خانه‌های عصر قاجار دیده‌خواهدشد، با الهام از آرای فوکو، مورد تحلیل قرار گرفته و چگونگی برساخت فضای عمومی و خصوصی را در پیوند با مناسبات قدرت نظام حاکم، مورد مطالعه قرار می‌دهد. فوکو در تحلیل خود از قدرت-دانش مبتنی بر نظریهء دیده‌شدگی، در جست وجوی این است که بفهمد چه سوژه‌ها ابژه‌هایی نشان داده‌شده و چه مواردی به غیاب رانده می‌شود.
