بعضی‌ها معتقدند که؛ "بعد از قرآن، مهم‌ترین کتاب در مکتب تشیع، کتاب الکافی است." همین یک جمله برای اهمیت توجه به این کتاب، بس است.
این کتاب، در زمان غیبت صغرای حضرت مهدی(عج) گردآوری شده و از این جهت از قدیمی‌ترین منابع حدیثی اعتقادی ماست. اصول کافی در بین منابع حدیثی شیعی، اعتبار بالایی دارد و احادیث ضعیف در آن بسیار کم است.
کافی سه بخش دارد: اصول و فروع و روضه.
اصول کافی یک کتاب حدیثی است. مرحوم شیخ کلینی احادیث را با یک نظم و ترتیب خاصی گردآورده که وقتی آن را مطالعه می‌کنید یک دور با نظام فکریِ مکتب شیعه آشنا می‌شوید. شروعش با بحث عقل و جهل است. بعدش فضیلت علم. بعدش توحید. بعد هم کتاب الحجة و الخ.
بعضی‌ها می‌گویند باید اول کتاب حجت را بخوانید و بعد بقیه‌اش را. بعضی هم می‌گویند از اولش بخوانید و بروید جلو.
نکته دیگر این‌که اصول کافی، کتابی نیست که شروع کنید و یک‌نفس از اول تا آخرش را بخوانید. گاهی باید یک حدیث را بخوانید و چند روز صبر کنید تا بتوانید هضمش کنید و بعد بروید سراغ روایت بعدی. اصلا عجله نکنید. آرام آرام پیش بروید. کم‌کم بخوانید و تدبر کنید و عمل کنید و بروید سراغ صفحه‌ی بعد. عجله کار شیطان است. هرجا گیر کردید بروید سراغ علما و سوال کنید. در اینترنت هم نکات تکمیلی خوبی هست.
