کتاب، بناست به این پرسش‌های پاسخ دهد اولاً تفکر بسیجی چیست؟ دیگر اینکه این تفکر چه تبلورات و ظهوراتی داشته است و در آخر، چگونه تداوم انگاره بسیجی شهید، تداوم انقلاب اسلامی و از قبل آن، تداوم جمهوری اسلامی است؟ به همین منظور کتاب در سه فصل کلی با عنوان «چیستی تفکر بسیجی»، «تفکر بسیجی و تجلیات آن» و «تعیین‌کنندگی تفکر بسیجی» به رشته تحریر درآمده است.
از بخش‌های جذاب این کتاب می‌توان به مثال‌هایی اشاره کرد که در فصل دوم کتاب می‌زند. او برای آنکه منظورش را از تجلیات انقلاب اسلامی روشن کند فیلم سینمایی اخراجی‌های 1 و کتاب «دا» را مثال می‌زند و با رویکردی فلسفی و خاص آن‌ها را مورد بررسی قرار می‌دهد. می‌توان نقدهایی به این کتاب وارد ساخت. مانند اینکه به ساختارهای روشی متصلب دانشگاه وفادار نمانده است؛ یا اینکه بیش از آنکه به امر واقع که همانا حالات انسان انقلابی است توجه کند، در پی پرداختن به تئوری‌هایی در زمینه پدیدارشناسی انسان انقلاب اسلامی است؛ اما قطعاً این کتاب به‌عنوان یکی از معدود کتاب‌هایی که با نگاه فلسفی درباره امری انضمامی مانند «انسان بسیجی» نگاشته شده است، در نوع خود نادر و مغتنم و قابل احترام و توجه است. آن هم در روزگاری که فلسفه به جای اینکه به مسائل روی زمین و واقعی توجه کند، در ماورالطبیعه سیر می‌کند.
