حالا بعد از قرن‌ها یک ایرانی که در جستجوی شرف و اصالت اسطوره ای سرزمین ژاپن است از ایران به شرقی‌ترین کشور این کره خاکی یعنی ژاپن سفر کرده است. "کاهن معبد جینجا" شرح سفرنامه وحید یامین‌پور به کشور آفتاب تابان «ژاپن» است. نویسنده از ژاپن تعابیر زیبایی دارد؛ «ژاپن ناشناخته است و جادویی که به اصالت و افتخار شهره است. خون سرخ از خنجر شرافت سامورایی‌ها در این سرزمین می‌چکد، گل‌های فریبنده کیمونو و قلب‌های مطیع سجده کننده بر خدایگان و وطن همگی برای ژاپن اصالت و افتخار می‌آفریند.»
برای آشنایی با حال و هوای این سفرنامه بهتر است بخشی از متن آن را بخوانید؛
گویی آماتراسو - الهه آفتاب تابان - واپسین کیمونوی ابریشمی را از تن سیمینش به درآورده و آن را بر آسمان خراشی در میانه توکیو آویخته، با دشنه‌ای اخته می‌آید تا سر سنت و شرافت بی‌وفای ژاپن را گوش تا گوش ببرد و بر گوشه‌ی عرش در انتهای اقیانوسی که دیگر آرام نیست، بیاویزد. آنگاه چهار زانو در معبد آساکوسا بنشیند و فریاد بزند: «آری این است جزای خیانت به هزاران سال نجابت و افتخار؛ دیگر هیچ خنجری پهلوی هیچ سامورایی مغروری را نخواهد درید. شما ستیزه‌جویی و شجاعت را فراموش خواهید کرد و آن شرم پنهان همیشگی را که در گوشه چشم‌‌های زنان نازک اندام‌تان گنجانده بودم. شما را مجبور خواهم کرد تا ابد با نظمی آهنین کار کنید و ثروت بیافرینید. مجازات شما این است که روزنامه بخوانید و همسران خود را عاشق نباشید. شما را از خود آزاد کرده و از راه خدایان -شن دائو- اخراج خواهم کرد.»
