<<در فاصله دو نقطه>> نام کتاب مصوری از ایران درودی، نقاش معاصر است. ایران درودی در این کتاب از دوران کودکی، جنگ جهانی، حوادث 28 مرداد و... می‌گوید. او در این اثر از ملاقات‌هایش با بزرگانی نظیر ابراهیم پورداوود، سهراب سپهری، احمد شاملو، فروغ فرخزاد، خسرو گلسرخی، فرح دیبا، مهدی اخوان ثالث، بهمن مفید، ژان کوکتو و برتا سلکیند و... سخن گفته است.
نویسنده در این کتاب نکته به نکته پیش رفته است. به همه جزییات پرداخته است و از زبانی ساده بهره می‌گیرد. کتاب از دوران کودکی آغاز می‌شود و تا شکل‌گیری شخصیت این نقاش با قلمی شیوا روایت می‌شود. در میان نقل خاطرات و زندگی‌نامه نیز نویسنده از تابلوهای نقاشی خودش استفاده کرده است که بر کیفیت اثر می‌افزاید.
کتاب فاصله دو نقطه توسط نشر نی به چاپ و انتشار رسیده است و در توضیح پشت جلد آن آمده: <<تا این مرحله از زندگی دانسته‌ام که می‌باید کوله‌بار غم‌ها و دلتنگی‌ها را بر زمین گذارد و به استقبال آینده رفت حتی اگر این آینده یک روز یا یک ساعت یا فقط یک لحظه باشد. مطمئن هستم بهترین لحظه، لحظه‌ی بعدی زندگی‌ام خواهد بود. شاید لحظه‌ی بعدی نوید خلق اثری باشد که هنوز نیافریده‌ام ولی در لحظه‌ی بعدی، اثری به ابعاد آرزوهایم، اثری به شفافیت تمام آینه‌ها، خلق خواهم کرد. و سپس این اثر را در بالاترین نقطه‌ی آسمان برخواهم افراشت تا تصویر تمامی این جهان در آن انعکاس یابد.>>
کتاب تصویری روشن از روزگار سپری شده است. ایران درودی از روحیات خودش می‌گوید و مخاطب را گام به گام به آن‌چه گذشته نزدیک می‌کند تا دل‌هایشان سرگذشتش را لمس کنند. او در بخشی از این کتاب آورده است: <<من به خاطر آزادی اندیشه‌ام زیسته‌ام و این جدا از جنسیت من نیست. در ابراز چنین باوری است که بیش از هروقت، خود را زن حس می‌کنم.>>
