مادری که کم داشتم: راهنمایی برای خودسازی و یافتن عشق گم شده

معرفی کتاب مادری که کم داشتم

کتاب مادری که کم داشتم نوشته‌ی جاسمین لی کوری و ترجمه‌ی فهیمه سادات کمالی است که با 328 صفحه و در سال 1398 منتشر شد. کتاب مادری که کم داشتم کتابی پر فروش از جاسمین لی کوری درباره خودسازی و یافتن عشق گمشده مادرانه در زندگی است. جاسمین در این کتاب به عنوان یک روان‌شناس، درباره عشق مادرانه و مادرانگی صحبت می‌کند. درباره رابطه فرزند و مادر، ویژگی‌های مادران خوب و سهل‌انگار و کاستی‌های محبت مادرانه در حق فرزندان. 
شما علاقه‌مندان عزیز می‌توانید هم اکنون پر فروش ترین کتاب درباره‌ی ارتباط مادر و فرزند را از مرجع کتاب ابر بوک خریداری نمایید. 

درباره محتوای کتاب مادری که کم داشتم

کتاب مادری که کم داشتم سه بخش دارد: قسمت اول خواسته‌های کودکان از مادرانشان را بررسی می‌کند. این بخش به مشخصه‌های مادرانگی خوب و اهمیت اولین دلبستگی می‌پردازد. در قسمت دوم، ما یاد می‌گیریم که وقتی در مادری‌ کردن خطایی روی می‌دهد چه اتفاقی می‌افتد،‌ اثرات بی‌اعتنایی یا آزارگری عاطفی چیست و چه چیزهایی باعث می‌شوند که مادران این‌گونه به فرزندانشان لطمه بزنند. قسمت سوم به موضوع التیام‌یابی می‌پردازد. فصل‌های این قسمت در ابتدا مروری اجمالی دارد بر فرایند التیام‌یابی و سپس روان‌درمانی،‌ والدگری دوباره برای کودک درون و جبران نیازهای برآورده‌نشده و برقراری ارتباط با مادر در بزرگ‌سالی را کندوکاو می‌کند.

این کتاب چهار هدف دارد:

کمکتان می‌کند تصویر واضح‌تری از چیزی که از مادرانگی دریافت کردید به دست بیاورید.
کمکتان می‌کند تا ببینید بین تجربه‌ای که از مادرانگی داشتید و مشکلاتتان در زندگی چه ارتباطی وجود دارد. در این صورت، متوجه می‌شوید چیزهایی که فکر می‌کردید نقص‌های شخصی‌تان است می‌تواند به کمبودهای مادرانگی ربط پیدا کند، و این خودسرزنشگری را در شما تسکین می‌دهد.
پیشنهاداتی ارائه می‌کند برای اینکه چگونه این کمبودها را جبران کنید، مثلا از طریق روش‌های درمانی،‌ برقراری روابط نزدیک، یا تأمین کاستی‌ها برای خودتان.
در نهایت این کتاب کمکتان می‌کند تا تصمیم بگیرید که چطور رابطهٔ خود را با مادرتان به‌عنوان یک بزرگ‌سال پیش ببرید و ابزارها و انتخاب‌های بیشتری در مقایسه با ابتدای کار در اختیارتان قرار می‌دهد.

مادران نمی‌توانند و لازم نیست بی‌نقص باشند. کامل بودن از دید کودک معنا پیدا می‌کند. کودک وقتی مادری دارد که کار مادری را به درستی انجام می‌دهد و نیازهای اولیه او را تأمین می‌کند، عشق را کاملا احساس می کند. مادری که به قدر کافی خوب باشد روی کودک اثرگذار است، زیرا وقتی در کودکی تمام تکیه‌تان به یک شخص باشد دوست دارید باور کنید که او از پس کارها برمی‌آید. بنابرین از نظر روان‌شناختی و تکاملی بهتر است از لغزش‌ها و کاستی‌هایی که در هم‌آهنگی بی عیب و نقص با کودک وجود دارد چشم‌پوشی کنیم و نکات مثبت را برجسته کنیم، زیرا احساسات خوبی که کودک با این راهکارها پیدا می‌کند نیز به مادر کمک می‌کند تا بیشتر با او انس بگیرد. اصطلاح «مادر به قدر کافی خوب» را دکتر و روانکاو اطفال، دی. دابلیو. وینیکات، ساخت، برای توصیف مادری که کودکش را در اوایل زندگی آنقدر تأمین می‌کند که زندگی‌اش خوب شروع شود. از نظر وینیکات وظیفه‌ی اصلی مادر به قدر کافی خوب، سازگاری با کودک است. او توضیح می‌دهد که چطور چنین مادری در ابتدا با نیازهای کودک زیر یک سال کاملاً سازگار شده و بعداً به مرور سازگاری‌اش را کمتر می‌کند تا کودک بتواند ناکامی‌های بیشتری را تحمل کند. مادری که بعدها همچنان به برآورده کردن کامل و فوری نیازهای کودکش ادامه می‌دهد نیاز به یادگیری رفتارهای جدید، پرورش مهارت‌های نو و توانایی مهار تأخیر و ناکامی را از فرزندش می‌گیرد. عقیده‌ای وجود دارد مبنی بر اینکه لازم نیست مادر صد درصد با کودکش هم‌آهنگ باشد یا همیشه در اختیارش باشد تا به قدر کافی والد خوبی محسوب شود. تحقیقات جدید نیز همین عقیده را تقویت می‌کند. این تحقیقات اشاره می‌کند که فقط لازم است شما در سی درصد مواقع با کودک همگام باشید (به معنی سازگار و هم‌آهنگ بودن مادر با فرزند). آیا این درخواست زیادی است؟ از نظر دیانا فوشا، روان درمانگر و نویسنده «چیزی که به اندازه‌ی توانایی طبیعی همگام بودن با فرزند اهمیت دارد (اگر اهمیتش بیشتر نباشد)، توانایی ترمیم رابطه‌ی ناهمگام برای بازسازی ارتباط مطلوب است».