بیش از یک سال است که ویروس منحوس کووید 19 درکشورمان شیوع پیداکرده و فاصلههای زیادی را بین مردم کشور عزیزمان انداخته است. ویروسی که اوایل دستِکم گرفته بودیمش و شاید خیلیهای توجهی به آن نداشتند؛ اما کمکم و با شنیدن اخبار وحشتناک جهانی و نیز خبرهایی در مورد دوستان و آشنایان و اقواممان که درگیر ویروس شدهاند، ترس رخنه کرد در وجودمان و آرام آرام باعث شد که خیلی از مکانها و جمعها از هم بپاشد و فاصله بیفتد بین آدمها و دل هایشان. در این میان عدهای همچون دوران سخت 8سال دفاع مدس با از خودگذشتگی و به صورت جهادی به میدان آمدن و از این فاصله ها جلوگیری کردن و با رفتار همدلانهشان، بذر محبتها و دلگرمیرا در دل هموطنان عزیزمان پاشیدند و با رفتارشان روح امید را در کشور زنده کردند همدلیای که در تاریخ ثبت خواهد شد و ماندگار.
نویسنده در این اثر به سراغ نیروهای جهادی که در روزگار کروناویروس دل به خطر داده و وارد میدان مبارزه با این ویروس منحوس شده اند، رفته است. جهادگرانی که در عرصههای مختلفی چون: غسالی، دوخت ماسک، تهیه آبمیوه، کمک به کادر درمان و خبرنگاران به صورت مردمی فعالیت داشتهاند. در هر یک از روایتهای دلپلاس با ابعادی از همدلی مجاهدانه آشنا میشویم که پازل برادری و مواسات را تکمیل میکند.