این کتاب شرح دلپذیری از حضرت آیتالله مصباح یزدی بر بخشی از حدیثی قدسی ــ یعنی گفتوگوی خداوند و حضرت موسی در کوه طور ــ است. حضرت استاد در این نوشتار، با در نظر گرفتن این حدیث قدسی، ضمن اشاره به نقش آرزوهای طولانی در قساوت و تاریکی قلب، با بیان آرزوهای مفید و نکوهیده، و نیز اشاره به حکمت پیروی از دستورات الاهی با بیان محبت و غضب خداوند، به توضیح و تشریح ویژگیهای حیات مطلوب قلب و ضرورت زدودن زنگار سرمستی از دل با خشیت الاهی پرداختهاند. ایشان همچنین با اشاره به شهرتگریزی و سادهزیستی بهعنوان دو ویژگی دوستان خدا، و با اشاره به احساس خردی و کوچکی در برابر خداوند، از ضرورت اعتقاد به توحید و حاکمیت خداوند در عالم سخن راندهاند. در ادامه این نوشتار با توجه به توصیه خداوند به حضرت موسی، سازوکارهای اساسی روابط اجتماعی در سخن خداوند شرح داده شده و شرایط اساسی معاشرت با مردم، حد و مرز ارتباط با دیگران و تأثیر نامطلوب معاشرت با ناهلان بررسی و گوشزد شده است. در بخشی دیگر از این کتاب، بازتاب اعتقاد و ارتباط با خدا و بندگی او، دستاوردهای ذکر در سخن خداوند و نیز نقش تربیتی ترس از خداوند در رفتار انسان تشریح و تبیین شده است. ارتباط با خدا در قرآن و روایات، مراتب ذکر و اطمینان به خداوند، بازتاب باور بندگی خداوند در رفتار انسان، پرستش و بهرهمندی از رحمت خاص الاهی، مراحل و ثمرة ارتباط با خداوند، نکوهش درخواست از غیر خداوند، از جمله سرفصلهایی است که حضرت استاد با عنایت به گفتوگوی خداوند و حضرت موسی(ع) به شرح و توضیح آن پرداختهاند.