امیر من

معرفی کتاب امیر من

امیر من، در ادامه مجموعه کتاب‌های سیره و زندگی اهل بیت علیهم السلام است که به قلم خانم شکوریان فرد تدوین شده است. این کتاب من باب چند نکته از زندگی و شهادت سیدالشهدا امام حسین علیه السلام می‌باشد. خانم شکوریان فرد از مولفین پرتلاش در حوزه داستانی هستند و با قلمی جذاب و رسا سعی در شناختن اهل بیت به مخاطبان خود دارند. وی روایات و سخنانی را درباره زندگی و قیام امام حسین علیه السلام از منابع مختلفی همچون بحارالانوار، منتهی الامال، انسان 250 ساله و... جمع آوری کرده است که با خواندن آن‌ها، هر چه بیشتر و بهتر می‌توانیم امام حسین (ع) و هدف و انگیزه قیام عاشورا را بشناسیم.
امیر من گریزی از کربلای دیروز به کربلای امروز است.
نویسنده در هر بخش از کتابش ابتدا به بیان داستانی کوتاه در مورد کسانی که امام حسین را یاری نمودند و یا آن‌ها که سد راهش شدند پرداخته است. ادبیاتی صمیمی و مهربانانه حتی آن جا که از سیاهی‌ها صحبت می‌کند، ما را به یاد مهر بی دریغ امام حسین (ع) می‌اندازد. همچنین نگارشی با جملات کوتاه که در کنار قطع جیبی کتاب حسی فانتزی گونه به خواننده می‌دهد، همه و همه دست به دست هم داده‌اند که این کتاب تاریخی-مذهبی آن چنان ملموس و قابل حس شود که وظایف ما به عنوان امت آخرالزمانی را در قبال امام عصرمان برایمان روشن کند. 

کتاب‌های مشابه با امیر من

کتاب آفتاب در حجاب
کتاب پدر عشق و‌ پسر
کتاب نامیرا
کتاب برادر من تویی
کتاب پس از بیست سال

کتاب امیر من مناسب چه افرادی است؟

این کتاب حاوی ماجراهایی است کوتاه و خواندنی که شخصیت‌های آن یا کسانی هستند که با بی معرفتی راه را بر امام زمانشان در صحرای کربلا بستند، یا کسانی که تنها ساکت کردند و مشغول به دنیای خود بودند و یا آنان که او را شناختند و لبیکش گفتند. کتاب امیر من پیشنهادی خواندنی و دوستانه به تمامی جوانان و به خصوص نوجوانان دانای کشورمان و علاقه‌مندان به زندگینامه اهل بیت است.
هم‌اکنون می‌توانید کتاب امیر من را از سایت ابربوک تهیه نمایید.

حسین که به دنیا آمد، فاطمه بیمار شد. از شدت بیماری شیر نداشت تا نوزادش را سیر کند.خبر دادند به رسول خدا. خودش را رساند و نوزاد گریان را در آغوش گرفت انگشت مبارک را در دهان حسین گذاشت و به اذن خداوند شیر از انگشت جاری شد.حسین گرسنگی و تشنگی‌اش از وجود پیامبر خدا برطرف می‌شد، گوشت و پوستش محمدی بود. افرادی که مقابل حسین در کربلا صف کشیدند، ادعای مسلمانی داشتند. مردمی که با امام جنگیدند و پسر پیامبر خدا را به خاک و خون کشیدند، چهره اسلامی داشتند. نمازخوان بودند، طمع مال دنیا، لذت پول و دارایی، مال حرام، ترس از دست دادن آنچه که داشتند و هراس از حاکم ظالم، کاری کرد که امام را، حسین را ندید بگیرند. حکومت ظالمین را، سایه حاکم فاسدی چون یزید را از ترس از دادن لذت‌هایشان پذیرفتند. چشمی که دنیایش را مهم ببیند، امام نمی‌بیند... حسین نمی‌بیند.