وقتی کتاب‌های نادر ابراهیمی را می‌خوانم، فکر می‌کنم این آدم انگار در دنیایی که من زندگی می‌کنم، زندگی نکرده است. شخصیت‌هایی که به عنوان انسان معرفی می‌کند یا در واقع ویژگی‌هایی که ذاتی انسان بودن می‌داند، آن طوری نیست که من از انسان‌ها برداشت کرده‌ام. انگار که این آدم واقعیت‌ها را متفاوت از من و یا تقریبا هرکسی که از نزدیک یا دور می‌شناسم، می‌دیده است. (اگر نخواهم بگویم با واقعیت متفاوتی سر و کار داشته) و می‌توانم این احتمال را بدهم که متفاوت از شمایی می‌دیده که این نظر را می‌خوانید. ولی همه‌ی این‌ها باعث نمی‌شود که من نوشته‌هایش را دوست نداشته باشم و شما از کتاب‌هایش لذت نبرید. شاید چون به نظر نمی‌رسد که ادا در می‌آورد و یا چون نگاهش به شدت قابل احترام است.
به نظر من هفت جلد آتش بدون دود که به گفته‌ی خود آقای ابراهیمی نوشتنش حدود سی سال طول کشیده، فرصت خیلی خوبی است برای بیشتر شناختن این نوع نگاه. و البته در کنار آن یک پیرنگ داستانی خوب، شخصیت‌های عجیب و دوست‌داشتنی و منحصر به فرد و ...
کتاب ابر
به به چه نظر خوب و کاملی :)
کیف کردیم وقتی خوندیم‌ش....
وقتی کتاب‌های نادر ابراهیمی را می‌خوانم، فکر می‌کنم این آدم انگار در دنیایی که من زندگی می‌کنم، زندگی نکرده است. شخصیت‌هایی که به عنوان انسان معرفی می‌کند یا در واقع ویژگی‌هایی که ذاتی انسان بودن می‌داند، آن طوری نیست که من از انسان‌ها برداشت کرده‌ام. انگار که این آدم واقعیت‌ها را متفاوت از من و یا تقریبا هرکسی که از نزدیک یا دور می‌شناسم، می‌دیده است. (اگر نخواهم بگویم با واقعیت متفاوتی سر و کار داشته) و می‌توانم این احتمال را بدهم که متفاوت از شمایی می‌دیده که این نظر را می‌خوانید. ولی همه‌ی این‌ها باعث نمی‌شود که من نوشته‌هایش را دوست نداشته باشم و شما از کتاب‌هایش لذت نبرید. شاید چون به نظر نمی‌رسد که ادا در می‌آورد و یا چون نگاهش به شدت قابل احترام است.
به نظر من هفت جلد آتش بدون دود که به گفته‌ی خود آقای ابراهیمی نوشتنش حدود سی سال طول کشیده، فرصت خیلی خوبی است برای بیشتر شناختن این نوع نگاه. و البته در کنار آن یک پیرنگ داستانی خوب، شخصیت‌های عجیب و دوست‌داشتنی و منحصر به فرد و ...
به به چه نظر خوب و کاملی :)
کیف کردیم وقتی خوندیم‌ش....