یکی از نکات مغفول در بررسی سیاست خارجی، بحث ارتباط مستقیم آن با سیاست داخلی ست.
این دیدگاه نادرست باعث شده تا آثار نوشته شده در این زمینه همگی به بررسی سیاست‌ها و مواضع خارجی دولت‌های پس از انقلاب بپردازند و هیچکدام متوجه سیاستهای داخلی که باعث بوجود آمدن این دیدگاه‌هاست نباشند .
همچنین از آنجا که دانشجویان رشته‌های علوم سیاسی در طول دوران تحصیل خود کمتر به مطالعه در زمینه‌ی تحولات اجتماعی- سیاسی ایران پس از انقلاب میپردازند،بعضا در اعلام موضع نسبت به سیاستهای خارجی دچار اشتباه و سردرگمی میشوند.
این کتاب با درنظر داشتن نظریه‌ی پیوستگی جیمز روزنا و بررسی سیاست خارجی ایران براین اساس و همچنین به بررسی متغیرهایی مثل فرد، جامعه، نقش، حکومت و نظام بین‌الملل پرداخته.
همچنین از دیگر عواملی که باعث شده این کتاب مفید برای خواندن واقع شود نکاتی هستند مانند:
نخست؛ تبیین سیاست خارجی دولت موقت به صورتی جامع و مبسوط‌تر از آثار پیشین؛
دوم، تشریح سیاست خارجی ایران در دولت بنی‌صدر و اختلاف دیدگاه‌های او با شهید رجایی در بحث سیاست خارجی برای نخستین‌بار؛
سوم، پرداختن به سیاست خارجی ایران از ابتدا تا پایان دولت دوازدهم بر مبنای نگاه از درون به بیرون.
